brak apetytu na słodycze

Fix Pokrzywa 1.5g x 30 saszetek. Glucosum Pulv Torebka 75g. Glukoza cytrynowa, 75 g. tabletki na cukrzycę leki przeciwcukrzycowe, które mogą pomóc w zwiększeniu wydalania glukozy wraz z moczem. insulina w tabletkach, musi być ona dostarczana do organizmu poprzez iniekcje. Utrata lub brak łaknienia oznacza spożywanie pokarmów w znacznie mniejszej ilości niż zwykle lub wręcz niejedzenie niczego. Zwykle jest to problem krótkotrwały, jednak przedłużający się brak apetytu może prowadzić do utraty wagi, niedoborów pokarmowych, odwodnienia i osłabienia. Brak apetytu może wynikać ze stanu zdrowia lub 82 poziom zaufania. Witaj, Bardzo często nieregularne spożywanie posiłków, zjadanie w ciągu dnia zbyt małej ilości kalorii, źle zbilansowana dieta powodują apetyt na słodycze. Bowiem bardzo szybko powodują wzrost glukozy we krwi. W związku z tym na początek powinnaś spożywać posiłki o stałych porach, - najlepiej 4-5 w ciągu dnia. Słodycze i przekąski; Herbaty; Owoce, nasiona i ziarna Brak apetytu. Apetizer Odporność Junior, syrop dla dzieci, 100 ml Dzięki stabilnej i silnej Jak stosować zioła na zmniejszenie apetytu? Zioła w formie nasion i łusek, takie jak babka płesznik, babka jajowata, nasiona chia czy siemię lniane, mieszamy z letnią wodą w proporcji 1-2 łyżki nasion na 1 szklankę wody. Czekamy kilka minut do napęcznienia i wypijamy. Hard Being A Single Mom Quotes. Osoby w starszym wieku narażone są na różnego rodzaju niedogodności wynikające ze zmian fizjologicznych zachodzących wraz z wiekiem. Konsekwencją spowolnienia metabolizmu i osłabienia zmysłu smaku jest dość powszechnie występujący u seniorów brak apetytu. W jaki sposób zaradzić zaburzeniom łaknienia u osób starszych? Jak chronić je przed niebezpiecznym dla zdrowia stanem niedożywienia? Z czego może wynikać brak apetytu u osób starszych? Brak apetytu u starszych osób i wynikający z niego spadek masy ciała, niedożywienie oraz ogólne pogorszenie stanu zdrowia nazywane jest anoreksją wieku podeszłego. Szacuje się, że nawet 20-25% Europejczyków powyżej 65. roku życia mierzy się z tym problemem. Zwiększone ryzyko wystąpienia braku apetytu notuje się u seniorów mieszkających samotnie, hospitalizowanych i przebywających w domach opieki. Etiologia anoreksji wieku starczego jest złożona, wyróżnia się przyczyny o podłożu fizjologicznym, patologicznym i środowiskowym. Do czynników fizjologicznych zalicza się zmiany towarzyszące procesowi starzenia się organizmu, tj. spowolnienie metabolizmu, wynikające z tego zmniejszenie zapotrzebowania na energię i zmniejszenie odczuwania głodu, zmniejszenie wydzielania hormonów regulujących łaknienie, opóźnione opróżnianie żołądka, powodujące szybsze uzyskanie uczucia sytości. Całkiem naturalne jest to, że organizm osoby starszej jest w słabszej ogólnej formie psychofizycznej, a to nie sprzyja wielkiemu apetytowi. Co więcej, zmysły seniora nie są tak wyostrzone – osłabieniu ulega węch i smak, więc jeśli posiłki są mdłe, pachną i wyglądają nijako, nie zachęcają osoby starszej do jedzenia, nawet jeśli wcześniej te same potrawy powodowały u niej przysłowiowy „ślinotok”. U seniorów występuje również dodatkowy problem związany z utrudnionym gryzieniem (braki w uzębieniu, źle dopasowana proteza), co eliminuje wiele produktów z ich diety. Nie tylko fizjologiczne zmiany zachodzące w organizmie wraz z wiekiem wpływają na brak apetytu u seniorów. Istotne są również przyczyny o podłożu patologicznym – przewlekłe choroby, np. choroby wątroby, trzustki, żołądka i jelit, niewydolność nerek, choroba wieńcowa, nowotwory, demencja. Czynnikiem mającym wpływ na chęć do jedzenia są niektóre leki – częstym skutkiem ubocznym stosowania substancji leczniczych jest utrata smaku, która odbiera przyjemność z jedzonych posiłków. Do braku apetytu u seniora mogą również prowadzić złe nawyki żywieniowe. Jedzenie ciężkostrawnych potraw przed snem, nadmierna ilość przetworzonej żywności i słodyczy może powodować występowanie dolegliwości ze strony układu żołądkowo-jelitowego – zgagi, wrzodów, bólu brzucha, wzdęć i zaparć. Ze względu na rewolucje żołądkowe niechęć do jedzenia rośnie, tym samym pogłębia problem. Nie można również bagatelizować przyczyn środowiskowych związanych np. z samotnością, niepełnosprawnością, niskim statusem ekonomicznym, trudnościami z zaakceptowaniem zmian fizjologicznych. Mają one ogromny wpływ na stan psychiczny i często prowadzą do rozwoju depresji wieku starszego, która może manifestować się utratą apetytu. Jak zachęcić seniora do regularnego jedzenia posiłków? Rodzina i opiekunowie osób starszych powinni być wyczuleni na sytuację, gdy seniorzy jedzą coraz mniej lub odmawiają niektórych posiłków. Brak apetytu i nudności towarzyszące jedzeniu są sygnałem, którego nie można zignorować! Jak najszybciej trzeba zacząć działać, określając przyczynę tych objawów. Jeśli są jakiekolwiek podejrzenia, że zaburzenia łaknienia występują jako niepożądane działanie stosowanych leków lub w wyniku choroby, należy umówić seniora na wizytę u specjalisty. Lekarz na podstawie wywiadu, a także dodatkowych badań zdiagnozuje problem i pomoże go rozwiązać, np. zapisując odpowiednie leki lub zmieniając dotychczasową farmakoterapię. Pierwszym krokiem w walce z brakiem apetytu u seniora, powinny być zmiany dotyczące przygotowywania i podawania posiłków. Przede wszystkim trzeba zadbać o ich regularność i różnorodność. Warto zacząć od ustalenia stałych pór posiłków i zwiększenia ich częstotliwości (5-6 posiłków dziennie co 2-3 godziny), przy równoczesnym zmniejszeniu jednorazowych porcji. Duże znaczenie ma różnorodność posiłków i potraw, a także ich wygląd i smak. Ważne, aby dania były dobrze zbilansowane pod kątem wartości energetycznej (około 2100-2300kcal na dobę) i odżywczej. Muszą też być atrakcyjne dla seniora pod względem smakowym, do doprawiania zaleca się używać ziół i przypraw, które zwiększają apetyt (bazylia, papryka ostra, kminek, tymianek, majeranek, liść laurowy). Trzeba także uwzględnić to, że osoba starsza może mieć problem z gryzieniem, dlatego lepiej unikać np. twardych warzyw i orzechów. Nie mniej ważna jest atmosfera podczas posiłku, jeśli jest taka możliwość dobrze, aby posiłki były jedzone wspólnie – powoli i bez popędzania. Dieta seniora zasadniczo nie podlega żadnym specjalnym wymaganiom żywieniowym (o ile nie ma on chorób przewlekłych, np. cukrzycy). Obowiązują ogólne zasady zdrowej i dobrze zbilansowanej diety. Jej podstawą powinna być nieprzetworzona, zdrowa żywność – produkty pełnoziarniste, warzywa i owoce, tłuszcz pochodzenia roślinnego, nabiał, ponadto rośliny strączkowe, ryby, jajka, drób. Ograniczyć trzeba słodycze, produkty z białej mąki, ziemniaki, biały ryż, czerwone mięso. Przygotowywane posiłki muszą być lekkostrawne, należy zrezygnować ze smażenia na rzecz gotowania i pieczenia. Należy też pamiętać, że brak apetytu to nie jedyny problem osób starszych, bardzo często odczuwają one także słabsze pragnienie, co może prowadzić do odwodnienia. Dlatego też trzeba zapewnić seniorowi odpowiednią podaż płynów! W jaki jeszcze sposób można pobudzić łaknienie? Co na apetyt u seniora? Dobrze na apetyt zadziała odrobina aktywności fizycznej. Niestety większość starszych osób prowadzi osiadły tryb życia i niemal całkowicie rezygnuje z jakichkolwiek form aktywności. Jeśli tylko stan zdrowia seniora na to pozwala, warto mobilizować go do ćwiczeń. Wysiłek fizyczny (np. spacery, nordic walking czy też wodny aerobik) to świetny sposób na zwiększenie apetytu i na poprawę ogólnego samopoczucia. Jeśli uatrakcyjnienie potraw nie wystarcza i osoba starsza nadal niechętnie zjada swoje posiłki, można sięgnąć po specjalne suplementy diety i mieszanki ziołowe, które pobudzają apetyt oraz wspomagają prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego i wspierają procesy trawienne. Co na brak apetytu u seniora zadziała najlepiej? Świetnie sprawdzą się ziołowe ekstrakty i napary, np. z miętą pieprzową, koprem włoskim, cykorią, anyżem, mniszkiem. W aptekach dostępne są gotowe mieszanki do zaparzania, a także krople i syropy. Warto jednak skonsultować z lekarzem lub farmaceutą chęć zastosowania preparatu na apetyt, zwłaszcza gdy senior jest przewlekle chory lub przyjmuje leki. Czym warto wzbogacić dietę osoby starszej? Pomocna przy braku apetytu u seniora może okazać się żywność specjalnego przeznaczenia medycznego. W porozumieniu z lekarzem można wprowadzić do diety osoby starszej specjalne preparaty żywieniowe w postaci płynnych, wysokokalorycznych posiłków. Napoje typu nutridrink pozwalają w skoncentrowanej formie dostarczyć do organizmu niezbędne składniki odżywcze: tłuszcze – kwasy tłuszczowe, węglowodany, białko, pełen zestaw witamin i minerałów. Oferta nutridrinków jest szeroka, warte podkreślenia jest, że preparaty dostępne są w różnych smakach, czekoladowym, waniliowym lub owocowym. U niektórych osób może być wskazane wprowadzenie dodatkowej suplementacji. Oprócz wcześniej wymienionych przyczyn na brak apetytu może wpływać niedobór witamin i minerałów. Należy w szczególności zadbać o podaż takich składników jak: cynk, witamina A, witaminy z grupy B. Przy utracie apetytu pomocna będzie także witamina C, witamina E, witamina B (szczególnie witamina B12), a także kwas foliowy, który wpływa na pobudzenie apetytu i stymulowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Kiedy brak apetytu u seniora powinien być powodem do niepokoju? Dobrze zbilansowana dieta jest podstawą utrzymania prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest źródłem niezbędnych składników odżywczych, minerałów, witamin, antyoksydantów. Przewlekły brak apetytu u seniora może prowadzić do poważnych niedoborów tych składników, a w konsekwencji do upośledzenia pracy układu nerwowego, anemii, zaburzeń rytmu serca, osteoporozy. W wyniku anoreksji wieku podeszłego dochodzi do spadku wagi i utraty masy mięśniowej (sarkopenia), a także do rozwoju tzw. zespołu słabości. Niedożywienie u seniora osłabia odporność i zwiększa jego podatność na infekcje, w skrajnych przypadkach wyniszczenie może doprowadzić nawet do śmierci. Brak apetytu u seniorów jest bardzo częsty, zaś jego konsekwencje poważne. Niestety są to problemy często ignorowane, a przecież wcześniej czy później mogą one dopaść każdego. Dlatego ważne jest propagowanie wiedzy dotyczącej potencjalnych dolegliwości wieku starszego, aby móc im zapobiegać lub opóźniać ich wystąpienie. Autor: Ewa Krulicka Jak zmniejszyć apetyt na słodycze? Bez niepotrzebnych wstępów, na początek kilka porad dietetycznych, które zaczerpnęłam z książki pt. „Diet coaching. Poradnik dla wiecznie odchudzających się” U. Mijakoskiej. 1. Pamiętaj, że wspaniałym i bezpiecznym źródłem słodkości jest dieta oparta na produktach roślinnych. Aby słodkość się wydobyła, należy każdy kęs przeżuwać 20-30 razy. Jeśli wyeliminujesz ze swojej diety słodycze, czy cukier, to wkrótce zauważysz, jak słodkie potrafią być owoce a nawet warzywa. 2. Pamiętaj, że tzw. naturalne słodziki, takie jak fruktoza i brązowy cukier, są tak samo rafinowane jak biały cukier, ich działanie jest podobne. 3. Zwróć uwagę, by w diecie nie było zbyt dużo słonych produktów, które wzmagają łaknienie słodkiego. 4. Produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak: mięso, ryby sery, jaja, mleko zawierają duże ilości białka i jeśli zjada się ich zbyt wiele, wzrasta zapotrzebowanie na węglowodany i odwrotnie – organizm dąży do równowagi metabolicznej. 5. Jeśli jesz mięso, zawsze dla równowagi zjadaj warzywa, owoce. 6. Jedz kiełki, które również dostarczają cukru, ponieważ proces kiełkowania zmienia skrobię w cukier. 7. Na deser jedz słodkie warzywa (buraki, karczochy, marchew, dynię, słodkie ziemniaki, pasternak), które łagodzą łaknienie cukru. Surowe marchewki są szczególnie przydatne w przypadku nasilonego łaknienia na słodycze. 8. Desery można słodzić owocami, naturalnymi sokami owocowymi, słodem jęczmiennym, syropem klonowym, melasą, niepodgrzewany miodem w niewielkiej ilości. Pamiętaj o umiarze. 9. Aby zmniejszyć łaknienie słodyczy, możesz zjeść coś ostrego, kwaśnego lub gorzkiego, np. seler naciowy, albo wypić małymi łyczkami kubek gorącej wody. 10. Ochota na słodycze może wynikać ze zbytniego zakwaszenia organizmu, które powstaje w wyniku stresu, braku ruchu, jedzenia w pośpiechu, jedzenia nadmiernej ilości mięsa i produktów rafinowanych. Wtedy możesz jeść surowe lub lekko ugotowane warzywa, napić się herbaty bancha (rodzaj zielonej herbaty) z cytryną, albo ćwiczyć lub głęboko oddychać itp - aż ochota na słodycze minie. 11. Po prostu umyj zęby, albo sięgnij po miętową gumę do żucia – kiedy poczujesz w ustach świeżość, zmniejszy się apetyt. 12. Twoją skuteczną, wypróbowaną metodą jest: ............................... ZADANIE: Wybierz 2-3 metody z powyższych - takie, które najbardziej do Ciebie przemawiają i wydają się możliwe do zastosowania lub wiesz z doświadczenia, że się sprawdzają - według zasady, że jeśli coś działa, to trzeba to stosować częściej i więcej! Dlaczego warto wiedzieć, jak zmniejszyć apetyt na słodycze? Ludzie, którzy jedzą mniej cukru, mają lepszy nastrój, większą stabilność emocjonalną, spokojny sen dający wypoczynek. Poprawia im się też pamięć i zdolność koncentracji. Takie osoby rzadziej się przeziębiają i mają mniejsze problemy z zębami. Ogólnie poprawia się ich zdrowie. Produkty o wysokim indeksie glikemicznym, czyli takie, które łatwo przedostają się do krwiobiegu i zakłócają stężenie glukozy we krwi, są odpowiedzialne za tzw. „CIĄG DO JEDZENIA”. Należy też do nich cukier, który powoduje gwałtowne wydzielenie insuliny, a ta z kolei gwałtowny spadek cukru we krwi, co sprawia, że czujemy się coraz gorzej. I wtedy, by poprawić sobie nastrój i lepiej się poczuć, zjadamy kolejne ciastka i tak w kółko. Rozwiązaniem jest odstawienie wysoko przetworzonej żywności i słodyczy na rzecz DUŻEJ ilości warzyw, roślin strączkowych oraz węglowodanów nieprzetworzonych. A co na to psycholog? Dla psychologa ciało i psychika, to całość, której elementy wzajemnie na siebie wpływają (tak jak w punkcie 10 powyżej: zakwaszony organizm - a przyczyny tego stanu są psychologiczne - stres, złe nawyki, życie w pośpiechu). Dlatego psycholog zapyta: A skąd się bierze ten zwiększony apetyt na słodycze? Węglowodany to paliwo dla organizmu (w tym dla mózgu!!!) - im bardziej jesteś aktywny, zapracowany, tym więcej ich potrzebujesz. Węglowodany mają właściwości pobudzające, więc Twój apetyt na nie wzrośnie, kiedy będziesz śpiący czy zmęczony. Jesteś zapracowany, zabiegany - nie dbasz o wartościowość i regularność posiłków - łapiesz, co masz pod ręka (a słodycze są łatwo dostępne) lub doprowadzasz do zbyt dużego głodu, a ten z kolei powoduje chęć na słodycze Węglowodany i niektóre substancje (np. znajdujące się w czekoladzie) działają na mózg jak narkotyki stymulując ośrodek przyjemności - poprawiają w ten sposób (chwilowo) humor, działają jak łagodny środek antydepresyjny. Wiele osób mówi wprost o tym, że są uzależnione od słodyczy. Co to oznacza? To znaczy, że używają słodyczy, to zmiany swojego stanu emocjonalnego - przy pomocy słodyczy "odpędzają od siebie" nieprzyjemne emocje takie jak złość, smutek, niepokój, stres czy bezradność lub dostarczają sobie przyjemności, np jedzą w nagrodę czy na pocieszenie. Używanie do tego słodyczy sprawia, że pojawia się wobec nich bezsilność! Co wtedy zrobić? Jeśli jedzenie służy do regulowania emocji, to na nic zdadzą się obietnice, postanowienia czy diety - ostatecznie niepohamowany apetyt na słodycze zwycięży i dostarczy nam kolejnych powodów do niezadowolenia z siebie. I dodatkowych kilogramów. Kluczowe jest, aby w takie sytuacji zająć się tematem nie od strony jedzenia, tylko EMOCJI. Na pewno pomocny będzie też detoks od cukru, jednak bez psychologicznego podejścia do tematu, efekt nie będzie trwały. Jeśli chcesz sprawdzić, czy zajadasz emocji i stres, to zapraszam Cię do artykułu: "Zajadanie emocji i stresu - jak to rozpoznać i jak z tym skończyć? Dlatego: Jeśli nie chcesz rzucać się na słodycze, psycholog radzi: (szczególnie, gdy wskazówki od dietetyka zawodzą) Jedz regularnie i wartościowo. Nie kupuj słodyczy. Miej pod ręką zdrowsze zamienniki. Dbaj o odpowiednią ilość snu i odpoczynek. Staraj się minimalizować stres. Poznaj i stosuj techniki relaksacyjne. Dbaj o to, by mieć inne źródła przyjemności niż jedzenie - hobby, sport, spotkania towarzyskie... Dbaj o aktywność fizyczną na co dzień. Nazywaj emocje, aby mieć nad nimi kontrolę. Kochaj siebie. A Ty, od czego zaczniesz? Jeśli tekst Ci się spodobał, to proszę zostaw po sobie ślad - polub, skomentuj, udostępnij. Jeśli się nie zgadzasz - napisz. Chętnie podyskutuję. Zapraszam też do mojej facebookowej grupy wsparcia Jak odzyskać poczucie kontroli nad apetytem i spokój w temacie jedzenia? oraz na stronę programu online dla kobiet : EMOCJI SIĘ NIE JE Na Facebooku znajdziesz mnie tutaj. Zapraszam do polubienia. Beata Problemy ze zdrowiem, długotrwałe terapie w tym radio i chemioterapia, stałe przyjmowaniem leków, przygotowanie do badań, zabiegów czy operacji, a także stres i depresja to tylko niektóre powody mogące mieć negatywny wpływ na działanie układu pokarmowego. Zmieniony smak, nudności i brak apetytu pojawiają się stosunkowo często. Sprawdź, czy wiesz, jak sobie z nimi radzić. Zmieniony smak, zaburzenia smaku – przyczyny i sposoby leczenia Tym, co sprawia, że mamy ochotę jeść, jest zapach i smak potraw. O zaburzeniach powonienia mówi się rzadko, a to właśnie one są wstępem do zaburzeń smaku i w konsekwencji niechęci do jedzenia. Zaburzenia smaku mogą przyjmować różnoraką formę – chory wyczuwa tylko niektóre smaki, chory nie wyczuwa żadnych smaków lub chory odczuwa zmiany smaku – wszystkie potrawy mają posmak metaliczny lub kwaśny. Do najczęstszych powodów zaburzeń w odczuwaniu smaku należą: radio i chemioterapia, niektóre ze stosowanych leków, skutki uboczne leczenia, choroby neurologiczne, utrata kubków smakowych – występuje zazwyczaj u osób w podeszłym wieku, niedobory witamin i minerałów, zmiany hormonalne spowodowane ciążą, cukrzycą i chorobami tarczycy, infekcje zatok i gardła oraz stan zapalny języka, brak należytej higieny jamy ustnej, używanie protez zębowych. Leczeniem zaburzeń smaku zajmuje się lekarz otolaryngolog. Bada on dokładnie stan jamy ustnej, nosa i gardła. Przeprowadza też szczegółowy wywiad z pacjentem. Leczenie zaburzeń smaku polega bowiem na usunięciu przyczyn dolegliwości. Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, że jeśli zaburzenia w odczuwaniu smaku są skutkiem przyjmowania leków, usunięcie dolegliwości może być trudne, lub nawet całkiem niemożliwe. Nie można bowiem odstawiać leków przed zakończeniem kuracji. Jeśli osoba będąca w trakcie terapii odczuwa problemy związane z brakiem smaku, powinna o tym powiadomić lekarza prowadzącego. Osoby starsze są w równie trudnej sytuacji, u nich problemy związane z odczuwaniem smaku mają ścisły związek z wiekiem i są nieodwracalne. Zmieniony smak budzi wątpliwości: co robić, by nadal móc cieszyć się jedzeniem? Rozwiązaniem może być przyprawianie potraw dużą ilością ziół. Jest szansa, że taka dawka uderzeniowa pozwoli, choć w minimalnym stopniu, na poprawę komfortu jedzenia. Nudności i wymioty – jak sobie z nimi radzić Nudności to zespół objawów, które potocznie określa się jako „niedobrze mi”. Osoba cierpiąca na nudności odczuwa chęć wymiotowania. Bywa i tak, że nudności faktycznie poprzedzają wymioty, ale nie jest to regułą. Przyczyn nudności najczęściej należy doszukiwać się w chorobach układu pokarmowego – wrzodach żołądka i dwunastnicy, zatruciu pokarmowym, zakażeniu żołądkowo-jelitowym, niedrożności jelit oraz ogólnie bólach brzucha. Jednak warto wiedzieć, że nudności mogą być związane z innymi dolegliwościami, niemającymi nic wspólnego z układem pokarmowym. Ich źródłem mogą być choroby układu naczyniowego (zawał, udar), choroby ośrodkowego układu nerwowego (migrena, choroba lokomocyjna, uraz głowy, krwotok śródczaszkowy), choroby metaboliczne i endokrynologiczne (choroby tarczycy, kwasica ketonowa, cukrzyca, mocznica). Przyczyną nudności mogą być także przyjmowane leki, radio i chemioterapia, przebyta operacja (między innymi efekt uboczny narkozy) oraz ciąża. Leczenie nudności nie będzie skuteczne, dopóki nie zostanie ustalona ich przyczyna. Nudności często są pierwszym objawem choroby i nie powinno się ich bagatelizować. Co więcej, często powracające nudności i wymioty oraz związana z tymi objawami niechęć do przyjmowania posiłków jest bardzo niebezpieczna, szczególnie gdy mówimy o osobach, dla których prawidłowe żywienie jest bardzo istotnym elementem terapii czy codziennego funkcjonowania. W tej grupie znajdują się osoby leczone onkologicznie, po przebyciu poważnych zabiegów/operacji, osoby starsze, osoby z chorobami jelit, dzieci oraz kobiety w ciąży. Mdłości czy chęć zwymiotowania nie biorą się znikąd (wyjątkiem może być choroba lokomocyjna, tu wiemy, że po zakończeniu podróży wszystko wróci do normy), dlatego, zanim sięgniemy po specyfiki zwalczające nudności, warto zastanowić się, czy nie mamy do czynienia z czymś poważniejszym niż zwykła niestrawność. Przy nudnościach utrzymujących się bez wyraźnego powodu dłużej niż kilka dni, warto udać się do lekarza pierwszego kontaktu. Wśród domowych sposobów na mdłości i nudności wymienia się między innymi: picie wody, najlepiej często nieduże ilości, zwiększenie liczby posiłków i jednoczesne zmniejszenie porcji, by nie obciążać organizmu, spożywanie posiłków w dobrze wentylowanym, czy wietrzonym pomieszczeniu (intensywne zapachy, w tym spożywanego posiłku, mogą potęgować odruch wymiotny), dietę lekkostrawną, wykluczająca ostre czy intensywnie pachnące produkty, żucie migdałów, napar z imbiru lub imbir w dowolnej innej formie, także świeży. Nudności, które kończą się wymiotami, mogą doprowadzić do odwodnienia oraz osłabienia organizmu. Dlatego tak ważne jest stałe uzupełnianie płynów, witamin, minerałów oraz składników odżywczych. Istotne może okazać się stosowanie doustnych płynów nawadniających tzw. elektrolitów oraz wzmacniających odżywek medycznych typu Fresubin Energy DRINK. Przy uciążliwych i przedłużających się problemach należy rozważyć kontakt z lekarzem. Brak apetytu – przyczyny i sposoby na poprawę łaknienia Apetyt jest naturalną reakcją organizmu, która nie tylko sygnalizuje głód, ale także zapotrzebowanie na konkretne składniki pokarmowe. Nie bez powodu zdarza się, że mamy ochotę na konkretne danie – mięsne, warzywne lub mączne. Organizm w ten sposób daje nam znać, jakich mikro i makroelementów mu brakuje. Podobnie jest z odczuwaniem pragnienia. Długotrwałe zaburzenia lub brak apetytu mogą skutkować niedożywieniem i wynikającymi z tego faktu poważnymi powikłaniami zdrowotnymi. Brak apetytu często wiąże się z innymi, poważniejszymi schorzeniami. Należą do nich między innymi: nowotwory, alergie, cukrzyca, niewydolność krążenia, choroby tarczycy, infekcje w tym nawracające infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, stany zapalne stawów, obecność pasożytów, choroby układu pokarmowego, długotrwały stres i depresja. Brak apetytu może być także skutkiem zaburzeń smaku związanego z przyjmowaniem leków, złych nawyków żywieniowych, zwłaszcza u dzieci (nadmiar słodyczy w diecie). Jego przyczyn można upatrywać także w źle skomponowanej diecie lub w konieczności jedzenia potraw, które nam nie smakują (np. w przypadku żywienia zbiorowego). Apetyt można pobudzić na kilka sposobów. Przede wszystkim unikając nadmiaru cukru w diecie lub czasowo stale go eliminując. Pomocne mogą być także napary z ziół: korzenia goryczki, cykorii i mniszka, oraz z ziela krwawnika, bylicy i drapacza. Warto zadbać, by potrawy były nie tylko smaczne, ale także cieszące oko. Nie bez powodu małym dzieciom robi się śmieszne kanapki lub obrazki z banalnych potraw. Pobudzeniu apetytu sprzyja także niepodjadanie między posiłkami, unikanie pustych kalorii oraz ruch na świeżym powietrzu. Gdy te metody nie przynoszą pożądanych efektów, a problem pogłębia się lub przedłuża, należy sięgnąć po zbilansowane diety doustne. Dla dzieci szczególnie polecane jest stosowanie Frebini DRINK – doustnej diety, która w 1 butelce dostarcza wszystkich składników odżywczych, witamin i minerałów niezbędnych do prawidłowego rozwoju i wzrostu dziecka. Frebini DRINK wzbogacony jest dodatkowo w taurynę, karnitynę i inozytol dla wsparcia rozwoju umysłowego dziecka. Dostępny w chętnie wybieranych przez dzieci smakach: truskawki, banana lub czekolady. W przypadku dorosłych warto sięgnąć po doustną dietę Fresubin Energy DRINK, który będzie optymalnym źródłem składników odżywczych oraz energii, dostarczy również wszystkich niezbędnych witamin, makro i mikroelementów, aby nie dopuścić do rozwoju niedoborów. Gdy brak apetytu i związane z nim ograniczone przyjmowanie posiłków towarzyszy poważnym jednostkom chorobowym, należy sięgnąć po bardziej specjalistyczne diety: Supportan DRINK dla osób w okresie leczenia onkologicznego, Diben DRINK dla osób z cukrzycą, Fresubin Protein DRINK dla osób po zabiegach i operacjach, Fresubin Renal dla osób z chorobami nerek. Długotrwałe lub nawracające zaburzenia apetytu, nudności, wymioty czy ograniczone spożywanie posiłków mogą prowadzić do poważnych konsekwencji i nie można ich bagatelizować. Jeśli nie potrafimy poradzić sobie z nimi sami, warto skonsultować się z dietetykiem, lub w przypadku osób poddanych leczeniu czy kobiet w ciąży, z lekarzem prowadzącym. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Zamieszczone tu materiały w żadnej mierze nie zastępują profesjonalnej porady medycznej. Przed zastosowaniem się do treści medycznych znajdujących się w serwisie należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Nadmierny apetyt na słodycze to problem, z którym boryka się wiele osób. Ochota na coś słodkiego zazwyczaj pojawia się w godzinach wieczornych, choć niekiedy zdarza się i tak, że po ciastko czy czekoladkę sięgamy po obfitym posiłku, zwłaszcza jeśli do stołu zasiedliśmy wyjątkowo głodni. Bardzo często także słodycze traktujemy jako sposób na poprawę nastroju i sposób na rozładowanie stresu. Chcąc poradzić sobie z problemem często sięgamy po reklamowane w TV suplementy, jednak nierzadko ich stosowanie nie spełnia naszych oczekiwań. W związku z tym nasuwa się pytanie: czy istnieją preparaty, które faktycznie zmniejszają apetyt na słodkie?Nadmierny apetyt na słodycze może mieć rozmaite przyczyny, za szczególnie znaczące uznaje się: źle zbilansowaną, zbyt niskokaloryczną dietę (często ochota na słodkie jest tym silniejsza im bardziej staramy się zmniejszyć dzienną podaż energii), a także nadmierne obciążenie stresem. Czynnikami, które dodatkowo pogłębiają problem są zaburzenia gospodarki hormonalnej, obejmujące zarówno wahania poziomy hormonów płciowych (co jest szczególnie wyraźne u kobiet i powiązane z PMS), jak i zaburzenia wrażliwości insulinowej i leptynowej (są to hormony regulujące gospodarkę energetyczną i apetyt). W związku z tym, że ilość czynników wpływających na pojawianie są napadów ochoty na słodycze jest znaczna, skuteczne im zapobieganie wymaga wielokierunkowego podejścia obejmującego odpowiednie modyfikacje diety czy strategie zarządzania stresem. Dodatkowo bardzo pomocna może być także odpowiednio dobrana suplementacja. Jakie preparaty są szczególnie godne uwagi? W ciągu ostatniej dekady pojawiło się sporo publikacji naukowych podnoszących kwestię wpływu spożycia białka na łaknienie. Okazuje się, że odpowiednio wysoka podaż protein sprawia, że jadamy mniej, a także mamy mniejszy apetyt na słodycze. Oprócz konwencjonalnych źródeł białka takich jak mięso, nabiał, jaja czy ryby w sklepach sportowych dostępne są także izolaty i koncentraty proteinowe, z użyciem których przygotować można dietetyczne, sycące i smaczne koktajle. Szczególnie godne uwagi są tutaj preparaty zawierające proteiny serwatkowe, które pomimo tego, że są bardzo lekkostrawne, doskonale tłumią łaknienie, a co więcej działają silnie termogennie, czyli nasilają spalanie tłuszczu. Odżywki tego typu pić należy z wodą, jogurtem naturalnym, kefirem bądź mlekiem, można dodać do nich płatków owsianych, wiórków koksowych, otrębów, orzechów czy owoców komponując pełnowartościowe posiłki. Oprócz odżywki białkowej, przy pomocy której przygotować można szybkie i pożywne śniadanie oraz którą wypić można w chwili pojawienia się nagłej ochoty na coś słodkiego, dość dobrym rozwiązaniem wydają się preparaty zawierające błonnik. Wybrane rodzaje błonnika posiadają dość interesujące właściwości, mianowicie pęcznieją w żołądku i zwiększają uczucie sytości, a także spowalniają wchłanianie glukozy, przez co wpływają normalizująco na glikemię, a tym samym zmniejszają apetyt na słodkie. Co prawda najkorzystniejszym rozwiązaniem jest zapewnienie odpowiedniej podaży błonnika z konwencjonalnych źródeł takich jak warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zbożowe czy orzechy, ale w razie potrzeby warto zainwestować w preparat błonnikowy, który śmiało dodawać można do spożywanych posiłków i koktajli białkowych. Kwasy tłuszczowe omega 3 polecane są zazwyczaj jako element profilaktyki chorób układu krążenia. Faktycznie badania naukowe wskazują, że zapewnienie odpowiedniej ich podaży zmniejsza ryzyko chorób takich jak nadciśnienie czy miażdżyca. Okazuje się jednak, że tłuszcze te posiadają jeszcze szereg innych właściwości, w tym – z czego mało kto zdaje sobie sprawę - zmniejszają apetyt na słodycze. Niestety znaczna część z nas z konwencjonalną żywnością kwasów omega 3 spożywa zbyt mało (najlepszym ich źródłem są tłuste ryby, owoce morza i algi morskie), stąd też zasadną wydaje się suplementacja. Korzyści z uzupełnienia diety w ten cenny składnik są niezwykle szerokie i obejmują pozytywny wpływ na wiele układów i narządów, no i oczywiście – zmniejszenie apetytu na słodkie. W ostatnich czasach coraz więcej się mówi o tym, że niedobory witaminy D mają charakter globalny. Większość zapotrzebowania na ten związek zaspokajamy poprzez ekspozycją na działanie promieni słonecznych (witamina D syntetyzowana jest w naszej skórze pod wpływem promieniowania UV), co jak łatwo się domyślić trudne jest w okresie jesienno zimowym. W spożywanej przez nas zwyczajowo żywności witamina D występuje jedynie w niewielkich ilościach, dobrym jej źródłem są ryby morskie, podroby, ewentualnie tłuszcz mleczny i żółtka jaj. Niedobór witaminy D negatywnie odbija się na gospodarce insulinowej oraz sprzyja obniżeniu nastroju i depresji. Zaburzenie wrażliwości insulinowej z jednej strony, a pogorszenie kondycji psychicznej drugiej związane mogą być z napadami apetytu na słodycze, których doświadczamy. Suplementacja witaminą D może stanowić więc jeden z elementów zaradczych. Antystresowe działanie magnezu znane jest wszystkim od dawna, podobnie jak pozytywny wpływ tego pierwiastka na funkcjonowanie układu krążenia. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę z tego, że niedobory magnezu sprzyjać mogą niekontrolowanemu podjadaniu słodkości będącemu skutkiem nadmiernego stresu. Co więcej niski poziom tego pierwiastka w ustroju pogarsza wrażliwości insulinową przyczyniając się do zaburzenia gospodarki glukozowej, promując dodatkowo odkładanie tłuszczu w obrębie pasa. Niedobory magnezu negatywnie wpływają także na sen, a najnowsze badania wykazały, że osoby niewyspane silniej odczuwają głód i chętniej sięgają po słodkie przekąski. Jak więc widać wyrównanie istniejących niedoborów oraz ich profilaktyka może mieć istotne znaczenie dla poradzenia sobie z apetytem na słodycze. Dobrym źródłem magnezu są migdały, orzechy, kakao (najlepiej pić gorzkie), produkty zbożowe otrzymane z mąki z pełnego przemiału oraz wysoko zmineralizowane wody mineralne. W przypadku niedostatecznej podaży znakomicie sprawdza się suplementacja, której pozytywne skutki czuć nieraz od pierwszych dawek. Chrom tradycyjnie zalecany jest jako środek wspomagających odchudzanie i zmniejszający apetyt na słodycze. Zdania na temat skuteczności tego związku są jednak mocno podzielone. Badania naukowe wskazują, że przydatność chromu jest warunkowa, suplementacja tym pierwiastkiem sprawdza się bowiem przede wszystkim u osób z wyraźnym jego niedoborem. W opublikowanym w 2005 podwójnie zaślepionym, kontrolowanym badaniu pilotażowym zaobserwowano także, że chrom znakomicie sprawdza się u osób z zaburzeniami nastroju. - suplementacja doprowadziła do wyraźnego zmniejszenia uczucia głodu i obniżenia apetytu na słodycze. Wiele wskazuje na to, że włączenie preparatu zawierającego chrom do diety może okazać się pomocne szczególnie osobom sięgającym po słodkości w celu poprawy nastroju i zniesienia napięcia psychicznego. O kwasie hydroksycytrynowym (HCA) było głośno jakiś czas temu, a jego wprowadzeniu na rynek suplementów towarzyszył rozdmuchany marketing wspierany przez entuzjastyczne wypowiedzi rozmaitych specjalistów. Preparaty zawierające ten związane miały przede wszystkim ograniczać powstawanie tkanki tłuszczowej z węglowodanów, nasilać jej spalanie oraz tłumić apetyt. Niestety czas zweryfikował te przekonania, okazało się bowiem że działanie HCA nie tylko nie jest tak spektakularne jak sądzono, ale w ogóle wydaje się być wątpliwe. Faktycznie w kolejnych badaniach naukowych wykazano, że wpływ tego związku na spalanie tkanki tłuszczowej jest niewielki lub żaden, odkryto jednak, że skutkiem jego zażywania jest nasilona synteza serotoniny w mózgu. Serotonina wykazuje działanie relaksujące i znosi napięcie psychiczne. Nieuświadomioną, a często praktykowaną metodą pozwalającą podnieść poziom tego neuroprzekaźnika jest zajadanie się słodyczami (np. pod wpływem stresu). Wzrost poziomu glukozy we krwi i następująca po nim odpowiedź insulinowa wpływając na dostępność substratu niezbędnego do produkcji serotoniny jakim jest tryptofan nasila jej uwalnianie i znosi napięcie psychiczne. Niewykluczone więc, że suplementacja HCA „zjadaczom stresu” może okazać się pomocna. Póki co jednak kwestia ta pozostaje w sferze domysłów. Przyczynami takie stanu rzeczy mogą być: - niedobór chromu - niedobór magnezu - uzależnienie od cukru - cukrzyca Niedobór chromu możesz uzupełnić wprowadzając do swojej diety następujące produkty będące jego źródłem :jabłkach,gotowanej wołowinie, serze żółtym, soku pomarańczowym,płatkach ryżowych. Niedobór magnezu można uzupełnić w podobny sposób. Źródłem magnezu w diecie mogą być: orzechy, rośliny zielone, strączkowe (soja), kukurydza, awokado, banany, ziarna zbóż (kasza gryczana, jęczmienna), kakao, czekolada, migdały i mleko. Od cukru można się uzależnić, więc trzeba również to brać pod uwagę. Jeśli nie wyobrażasz sobie dnia bez słodyczy, cukru, zachowujesz się dziwnie jeśli nie zjesz czegoś słodkiego to może warto by było się wybrać do psychologa w celu uzyskania pomocy. Cukrzyca, często wykrywana jest przez przypadek. Choć dość często towarzyszą jej inne objawy, które są mylone lub pomijane. Jeśli oprócz ciągłej chęci na słodycze masz takie objawy jak duże pragnienie, częste oddawanie moczu, wahania wagi oraz osłabienie, to warto byłoby przeprowadzić badania w celu diagnostycznym. Jeśli pomimo suplementacji diety, braku uzależnienia nadal będziesz miała taką ochotę na słodycze to radzę skonsultować się z lekarzem. Cytuj

brak apetytu na słodycze