jak nauczyć dziecko koncentracji forum

10 kroków – jak motywować dziecko. Dzieci tak jak dorośli potrzebują codziennej dawki motywacji do działania i mierzenia się z trudnościami. Pamiętajmy, że najsilniejszym bodźcem do nauki jest motywacja wewnętrzna, dzięki której dziecko podejmuje działania z własnej woli, z ciekawości czy z poczucia odpowiedzialności. Dysleksja jest trudna do rozpoznania ze względu na fakt, że często współwystępuje z innymi trudnościami w nauce, np. zaburzeniami mowy, zaburzeniami pamięci czy koncentracji uwagi. U dzieci do 9. roku życia nie można postawić diagnozy dysleksji, można mówić jedynie o ryzyku dysleksji. Warto obserwować własne dziecko, gdyż Większość autorytetów w tej dziedzinie jest zgodna – naukę czytania najlepiej rozpocząć jeszcze przed 3. urodzinami dziecka. Potwierdza to także profesor Jagoda Cieszyńska, która stworzyła swoją autorską metodę znaną jako wczesna nauka czytania. Zdaniem profesor, dla małego dziecka czytanie przez sylabizowanie jest prostsze i Literki Starszaki. Jeśli chcemy starsze dziecko (5-7 lat) nauczyć liter, warto układać je w słowa pokazane na obrazkach. prosta metoda, a nie zawsze doceniana. Można taki zestaw przygotować w domu samodzielnie, ale też wiem, że jest wiele dostępnych „od ręki” i nie każdy jest mistrzem domowych prac plastycznych. Jak wspierać dzieci z zaburzeniami uwagi i koncentracji i dostarczać im mechanizmy obronne przeciwko przeciążeniu poznawczemu oraz nauczyć je radzenia sobie z licznymi czynnikami rozpraszającymi, które wytwarza współczesny świat? Jakie techniki stosować na co dzień w grupie przedszkolnej, aby uspokoić układ nerwowy dzieci? Hard Being A Single Mom Quotes. Nauka czytania – warunki zewnętrzne Na osiągnięcia w nauce w dużej mierze wpływają warunki zewnętrzne, w których ma się odbywać czytanie. Pomieszczenie powinno być jasne, przestronne, mieć estetyczny wygląd. Powinniśmy też zwrócić uwagę na to, by było w nim jak najmniej rozpraszających czynników zarówno słuchowych, jak i wzrokowych. W trakcie długotrwałego uczenia się konieczne jest wietrzenie pomieszczenia, w którym przebywamy, ponieważ mózg potrzebuje tlenu. Niedotlenienie powoduje szybkie zmęczenie i słabą koncentrację. Im więcej pozytywnych emocji, które towarzyszą zajęciom, tym szybciej mózg będzie kojarzył czytanie jako przyjemne i pozytywne doświadczenie. Tylko w takich warunkach nauka przynosi rezultat. Zobacz też: Co sprawia, że dziecko zyskuje niezależność? Zaburzenia koncentracji Powodem niechęci do czytania bywa bardzo często problem z koncentracją uwagi. Stwarza to liczne trudności zarówno podczas zapamiętywania nowych informacji (uczenie się), jak i podczas ich przetwarzania. Prawidłowo przebiegające procesy koncentracji uwagi nie tylko ułatwiają zapamiętywanie nowego materiału, ale także jego rozumienie. Nie jest wiec zaskoczeniem, że to właśnie koncentracja na równi z inteligencją warunkuje postępy w nauce. Koncentracja uwagi jest procesem, w którym nadmiar informacji jest odrzucany w taki sposób, aby do naszej świadomości docierały jedynie informacje istotne. Rodzice i nauczyciel dzieci mających trudności z koncentracją doskonale wiedzą, jak wielkie znaczenie dla wyników szkolnych ma utrzymanie uwagi na jednym źródle stymulacji. Często nawet dzieci o dużej inteligencji osiągają mierne wyniki w nauce tylko dlatego, że podczas lekcji czy samodzielnej nauki w domu nieustannie zmieniają obiekt zainteresowania. Jednak zapamiętywanie informacji nie wyczerpuje zagadnienia wpływu koncentracji na wyniki nauki. Ważne jest tu także ich zrozumienie oraz umiejętność posługiwania się nimi, a zatem to, by nowe wiadomości zostały powiązane z tymi, które wcześniej zostały zapisane w pamięci. Wymaga to oczywiście większej uwagi. Mózg musi bowiem przetwarzać nie tylko nowe bodźce, ale także wydobywać z pamięci stare informacje. Negatywne skutki zaburzeń koncentracji, nawet jeśli na co dzień są niewielkie, kumulują się jednak, prowadząc do powstawania zaległości w nauce i obniżenia wyników szkolnych. Zaburzenia koncentracji mogą być spowodowane wieloma czynnikami i przejawiać się w codziennym funkcjonowaniu w różnych postaciach. Zobacz też: Jak rozwijać pamięć dziecka? Skąd się biorą problemy z koncentracją? Warto pamiętać, że najczęstszą przyczyną problemów z koncentracją u najmłodszych uczniów jest brak właściwego treningu uwagi, który powinno się im zapewnić. Szybka reakcja rodziców i wychowawców na pierwsze kłopoty z koncentracją uwagi oraz właściwe ćwiczenia mogą błyskawicznie poprawić zdolności dziecka w tej dziedzinie, co od razu powoduje poprawę wyników nauki oraz relacji z otoczeniem. Umiejętność skupiania uwagi, podobnie jak wszystkie zdolności umysłu, poddaje się treningowi. Oto kilka ćwiczeń poprawiających tę umiejętność oraz rozwijających spostrzegawczość. Psi nos Prowadzący prosi, by dziecko patrzyło na psi nos przez dłuższą chwilę. Na każdym kolejnym spotkaniu wydłuża czas koncentracji, zaczyna od 30 sekund przez kilka kolejnych spotkań, następnie 45 sekund, minuta, dwie itd. Psa nie trzeba zmuszać do bezruchu – wodzenie za poruszającym się psim nosem wymaga jeszcze większego skupienia i rozwija umiejętność koncentrowania się. Mandala Prowadzący prosi dziecko, by wpatrywało się przez dwie–cztery minuty w środek mandali, co poprawi koncentrację i samopoczucie. Zdolność koncentracji poprawia też kolorowanie mandali. Praca ta daje dzieciom dużo radości, jest czymś więcej niż malowaniem jeszcze jednej kolorowanki. Dzieci, pracując, osiągają skupienie i spokój. Najlepiej rozpocząć pracę z mandalą od brzegów koła i potem kierować się do jej środka. Koncentrację ćwiczą także wszelkie matematyczno-logiczne łamigłówki: sudoku, kakuro, filomino, hitori, nurikabe, które bez trudu można znaleźć w Internecie. Tik-tak Prowadzący ustawia stoper na 10 sekund, włącza odliczanie i prosi dziecko, by wpatrywało się we wskazówkę. Kropka Prowadzący rysuje czarną kropkę o średnicy 1 cm i prosi dziecko, by wpatrywało się w ciemny punkt. Należy wydłużać czas na każdym kolejnym spotkaniu. Bystry Prowadzący układa przed dzieckiem kilka zabawek należących do psa. Dziecko przygląda się przedmiotom, a następnie zamyka oczy. W tym czasie prowadzący zmienia sposób ułożenia zabawek lub zabiera jedną z nich. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, co się zmieniło. Błędy Prowadzący prosi dziecko, by odnalazło w tekście błędy. Może to być tekst, w którym pojawia się jakiś dodatkowy znak, np.: *, #, $, %. Zadanie będzie jednak o wiele trudniejsze, jeśli pojawi się dodatkowa litera lub litery zostaną zamienione miejscami. P*sy pokazują swo*im zacho*waniem, jak się czują. Gdy pie*s jest szczęś*liwy, merda ogo*nem i skacze do*okoła. Przestr*aszony, wygina grzb*iet w łuk i poka*zuje zęby, aby wygląda*ć groźnie. Wspak Prowadzący prosi dziecko, by przeczytało tekst szybko i ze zrozumieniem. Słowa w tekście napisane są od prawej do lewej strony: oC ńeizd z anar eingeib od einm, ynzseimś beł ytałduk am. yminźajyzrP ęis einmorgo: keseip jóm i aj. Tekst Prowadzący prosi dziecko, by jak najszybciej odczytało tekst i starało się go zrozumieć. LENIUSZEK, Fragment pochodzi z książki „Dogoterapia we wspomaganiu nauki i usprawnianiu techniki czytania” autorstwa Beaty Kulisiewicz (Wydawnictwo Impuls, 2011). Publikacja za zgodą wydawcy. 0 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 8106 Zarejestrowany: 17-07-2015 13:13. Posty: 3 IP: 17 lipca 2015 13:23 | ID: 1235690 Często słyszę od rodziców dzieci młodszych, że mają one ogromne problemy z koncentracją uwagi na zadaniach. Lekcje odrabiają całymi popołudniami, a w tym samym czasie mają tysiące innych potrzeb: chce im się pić, są głodne, boli je głowa, zaczynają odczuwać ogromną potrzebę zabawy z bratem, z którym do tej pory darły koty albo dostrzegają piszczącego pod drzwiami psa, któremu chcą ulżyć i wyjść z nim na dwór (mimo iż ten sam pies może wydrapać dziurę w podłodze niedostrzeżony, gdy dziecko pochłania gra komputerowa).[WYMODEROWANO] Ostatnio edytowany: 17-07-2015 14:39, przez: Stokrotka Kiedy koncentracja uwagi u dzieci zaczyna być problemem? Jakie są przyczyny zaburzeń koncentracji u najmłodszych i jakie podjąć w związku z nimi kroki? Na te i inne pytania pomaga nam znaleźć odpowiedź psycholog Pani Edyta Worobiej. Twoje dziecko jest ruchliwe, często o czymś zapomina, nie może się skupić na zabawie z innymi dziećmi i z trudem przychodzi mu wykonywanie prac w których ważna jest koncentracja uwagi. U dzieci takie problemy mogą generować następne kłopoty, np. w relacjach z rówieśnikami, czy w wynikach w szkole. Właśnie dlatego warto odpowiedzieć sobie na pytanie jak wygląda koncentracja uwagi u dzieci, jak się rozwija, co powoduje jej brak oraz jak wspierać umiejętności dziecka w tym zakresie. Koncentracja uwagi u dzieci: Kiedy mówimy o problemach dziecka z koncentracją a kiedy o tym, że koncentracja uwagi u dzieci jest zaburzona? Trudności w koncentracji uwagi u dzieci mogą przybierać różne nasilenie i ujawniać się w różnych sytuacjach. Koncentracja uwagi u dzieci w wieku przedszkolnym często jest mimowolna, co oznacza, że mogą one mieć problemy w skupieniu się na jednym zadaniu i doprowadzaniu rozpoczętych czynności do końca. Dziecko łatwo rozprasza się więc pod wpływem bodźców, potrzebuje powtarzania poleceń i przypominania, co miało zrobić. Jego uwaga podąża za tym, co jest dla niego atrakcyjne w danym momencie. Z wiekiem czas koncentracji się wydłuża, a ok. 5 roku życia następuje stopniowe przejście od uwagi mimowolnej do uwagi dowolnej. Oznacza to, że uwaga dziecka staje się celowa – dziecko potrafi świadomie koncentrować się na danym zadaniu nawet wtedy, gdy nie jest ono dla niego interesujące, ale musi je wykonać. Rodzice często zastanawiają się, czy trudności dziecka w koncentracji uwagi wynikają po prostu z jego wieku czy są już sygnałem poważniejszych zaburzeń? Zaburzenia w koncentracji uwagi, czyli ADD (attention deficit disorder), to deficyty w zakresie uwagi, które diagnozowane są ok. 6-7 roku życia dziecka, występują w co najmniej dwóch środowiskach (czyli np. w domu i szkole), a ich nasilenie znacznie utrudnia szkolne, emocjonalne i społeczne funkcjonowanie dziecka. U dzieci młodszych rozpoznanie stawia się bardzo ostrożnie, ponieważ zmienność uwagi może być u nich naturalnym etapem rozwoju. Utrzymywanie się lub nasilenie trudności w koncentracji uwagi w momencie, gdy dziecko rozpoczyna naukę w szkole jest dla nas sygnałem do wnikliwego przyjrzenia się trudnościom dziecka w umiejętności koncentracji uwagi i przeprowadzenia diagnozy psychologicznej. Do symptomów, które powinny nas zaniepokoić, należą: trudności w koncentracji na szczegółach podczas lekcji czy wykonywania innych czynności popełnianie błędów wynikających z niedbałości: dziecko nieuważnie czyta polecenia, wykonuje tylko część zadań, często przerywa pracę częste nie stosowanie się przez dziecko do podawanych instrukcji kłopoty z dokończeniem zadań szkolnych i codziennych obowiązków problemy z zorganizowaniem sobie pracy (nauki, innych zajęć, odrabiania prac domowych) gubienie rzeczy niezbędnych do nauki i innych zajęć: zeszytów, długopisów, książek, zabawek częste zapominanie (np. żeby wykonać jakieś zadanie, zapisać pracę domową) łatwość rozpraszania pod wpływem bodźców zewnętrznych. Aby mówić o zaburzeniach uwagi, objawy muszą występować od wczesnego dzieciństwa i ujawniać się z różnym nasileniem w sposób stały w różnych środowiskach (w domu, w szkole, wśród rówieśników, w czasie wolnym). Diagnoza obejmuje kilka obszarów: wywiad medyczny (stan zdrowia dziecka, badanie EEG), wywiad z rodzicami (przebieg ciąży i porodu, moment pojawienia się trudności w koncentracji uwagi, sposoby ich pokonywania, występowanie objawów ADD u rodziców lub dalszej rodziny, atmosfera wychowawcza), obserwację dziecka, badania kwestionariuszowe, analizę opinii nauczyciela o funkcjonowaniu dziecka w szkole. Koncentracja uwagi u dzieci: Skąd się biorą problemy związane z koncentracją? Co może przeszkadzać dziecku w koncentracji? Gorsza koncentracja uwagi u dzieci może mieć wieloczynnikowe podłoże. Jedną z przyczyn trudności w skupieniu uwagi są zaburzenia w ilości neuroprzekaźników w układzie nerwowym. Obserwuje się spowolniony lub zahamowany rozwój struktur mózgowych odpowiedzialnych za koncentrację (zlokalizowane są one w płacie czołowym). Inną przyczyną jest nadmierne bodźcowanie dziecka, czyli nieuregulowany rytm dnia, zbyt duży czas przeznaczony na korzystanie z komputera lub oglądanie telewizji, brak jasno określonych granic i obowiązków dziecka. Otoczenie, w którym przebywa dziecko, również ma istotne znaczenie dla jego zdolności do koncentracji uwagi. Czynnikami utrudniającymi skupienie uwagi będą różne dystraktory np. pokój wypełniony zabawkami, brak zorganizowanego miejsca do nauki, włączony telewizor lub inne osoby w pokoju w czasie, gdy dziecko odrabia lekcje. Ponadto dziecko przyzwyczajone do szybkiego zaspokajania swoich potrzeb (nowe zabawki, rozrywka dzięki mediom) nie uczy się wytrwałości, cierpliwości, motywacji do pracy. Koncentrację uwagi dziecka może także zakłócać trudna sytuacja rodzinna np. konflikty między rodzicami, mała ilość czasu spędzanego przez rodziców z dzieckiem. Również dziecko, które jest przemęczone lub ma niewłaściwą dietę może mieć problemy w skupieniu uwagi. Ponadto przy diagnozie zaburzeń koncentracji uwagi należy wykluczyć takie przyczyny jak upośledzenie umysłowe czy niedosłuch oraz czynniki środowiskowe (np. przemoc w rodzinie, rozwód, itp.) Koncentracja uwagi u dzieci: Jak wzmacniać koncentrację dziecka? W celu wzmacniania koncentracji uwagi dziecka należy dbać o stały rytm dnia i przestrzegać wyznaczonych reguł (czas przeznaczony na naukę, odpoczynek, komputer, spotkania z kolegami, sen, itp.). Dziecko powinno mieć swój pokój lub kącik zorganizowany w taki sposób, aby zachęcał do relaksu i wyciszenia (stonowane kolory, niewiele dostępnych zabawek w danym momencie, na biurku tylko potrzebne przybory do odrobienia lekcji, dbanie o porządek). Istotne jest, aby rodzice zachęcali dziecko do dokańczania rozpoczętych czynności i dopiero wtedy pozwolili zająć się kolejną rzeczą. Podczas dłuższych zadań warto zapewnić dziecku krótkie przerwy na aktywność fizyczną. Ogólnikowe polecenia (np. „posprzątaj”) najlepiej podzielić na mniejsze i konkretne etapy (np. „włóż klocki do pudełka”, „postaw książkę na półkę”). Dużym wsparciem w ćwiczeniu koncentracji uwagi są gry edukacyjne (uczą przestrzegania zasad, czekania na swoją kolej, ćwiczą pamięć słuchową i/lub pamięć wzrokową). Koncentrację uwagi dziecka można również ćwiczyć czytając mu bajki. Ponadto odpowiednia dieta i ruch na świeżym powietrzu mogą dodatkowo poprawić koncentrację uwagi dziecka. Warto pamiętać, że aby właściwie pomóc dziecku, u którego pojawiają się problemy z koncentracją uwagi, należy przede wszystkim zdiagnozować przyczynę tych trudności. Koncentracja uwagi u dzieci: Czy w przypadku problemów z koncentracją potrzebne są leki? Przezwyciężanie trudności w koncentracji uwagi może obejmować wiele różnych dróg. Jedną z nich jest farmakoterapia, stosowana szczególnie wtedy, gdy zaburzenia uwagi u dziecka są znacznie nasilone. Leki mogą jednak powodować różne skutki uboczne, dlatego bardzo ważne jest stałe obserwowanie, jak dziecko reaguje na przyjmowane leki. Koncentracja uwagi u dzieci: Jakie skutki mogą być wywołane brakiem reakcji na problemy z koncentracją dziecka? Trudności w koncentracji uwagi mogą nieść szereg konsekwencji dla dziecka, szczególnie w obszarze powodzenia edukacyjnego i kontaktów z rówieśnikami. W szkole dzieci z problemami w koncentracji uwagi, które nie dostały wsparcia, mogą mimo dobrym możliwości intelektualnych przejawiać trudności edukacyjne i cierpieć z powodu braku sukcesów w nauce, co dodatkowo może obniżać ich motywację do nauki. Jako dzieci, które sprawiają wrażenie, że nie słuchają innych i nie skupiają uwagi na lekcjach mogą otrzymać etykietę niegrzecznych, upartych, leniwych, niezdyscyplinowanych i być karane za zachowania nad którymi trudno im zapanować. W kontaktach z rówieśnikami bywają niezorganizowane i niezdarne, w związku z czym często mogą być odrzucane i nieakceptowane. To z kolei będzie prowadzić do nasilonego przeżywania frustracji, negatywnych emocji i może skutkować spadkiem samooceny oraz obniżeniem poczucia własnej wartości. Ze względu na ryzyko, jakie problemy w koncentracji uwagi niosą dla prawidłowego rozwoju poznawczego oraz emocjonalno – społecznego niezmiernie ważne jest dostosowanie oddziaływań wychowawczych i edukacyjnych do możliwości dziecka. Im wcześniej dziecko otrzyma pomoc w tym zakresie, tym łatwiejszy będzie jego start zarówno w szkole, jak i późniejszym życiu. Edyta Worobiej psycholog, terapeutka w nurcie Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR). Obecnie jest w trakcie 4 – letniego całościowego szkolenia psychoterapeutycznego, atestowanego przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. Od 10 lat pracuje z dziećmi i młodzieżą zmagającymi się z nieśmiałością, stanami lękowymi, obniżonym nastrojem i trudnościami w relacjach z otoczeniem. Pomaga im odkrywać mocne strony i potencjał, budować poczucie własnej wartości, a także uczy konstruktywnego zachowania pod wpływem silnych emocji i stresu. Jednocześnie wzmacnia w rozwijaniu satysfakcjonujących kontaktów z innymi, by móc w pełni czerpać radość z życia. Przyjmuje w Poradni PrimoPsyche w Warszawie. Wyobraźcie sobie taką sytuację: Jako rodzice, dowiedzieliście się, że Wasze dziecko ma kłopot z koncentracją uwagi (przy okazji odsyłam do artykułu Jak rozpoznać zaburzenia koncentracji uwagi u dziecka – 7 objawów). I tutaj zaczynają się „schody”… No bo nie za bardzo wiecie jak dziecku pomóc. Czujecie się bezradni i zakłopotani często sięgając po nieskuteczne metody takie jak zmuszanie do skupienia się na jednym zadaniu przez bardzo długi czas albo dawanie zbyt trudnych zadań do wykonania (np. każemy 5-latkowi liczyć do 100). W efekcie i Wy i Dziecko zaczynacie szybko frustrować się i jesteście o krok od kolejnej domowej awantury… Będąc rodzicami macie poczucie, że nie potraficie skutecznie pomóc (i często wtedy oczekiwania względem dziecka paradoksalnie rosną jeszcze bardziej, co tylko pogarsza sprawę), a wasze dziecko widzi, że nie potrafi sprostać oczekiwaniom i wycofuje się na 1000 różnych sposobów. Jednak można doprowadzić do tego, że skutecznie wspomożemy dziecko w przezwyciężaniu zaburzeń koncentracji uwagi. Oto 9 skutecznych sposobów, które opracowałem na podstawie własnych doświadczeń i wieloletniej współpracy z ogromną ilością rodziców. Skorzystaj z zasady „Skalowanie trudności”, czyli dostosuj zadanie do jego możliwości – zobacz, co Twoje dziecko potrafi REALNIE zrobić. Jeśli sprawnie liczy do 20, spróbuj policzyć z nim do 30. Jeśli koloruje coraz dokładniej, podaruj mu bardziej wymagające kolorowanki. Ale – jeśli ma ciągły problem z liczeniem do 20 to najpierw utrwal z nim liczenie do 10 i pomóż mu w tym posługując się konkretnymi materiałami np. żetonami, kasztanami, kredkami itp. Jeśli ma już 6 lat i ciągle wyjeżdża za linię to zadbaj o to, żeby podpowiedzieć mu, na co ma zwracać uwagę podczas kolorowania, zaczynając od prostych obrazków. Potem stopniowo zwiększaj stopień trudności. Często zmieniaj aktywność – im mniejsze dziecko tym bardziej ta zasada jest przydatna. Czas koncentracji u 2-3 latka wynosi nie więcej niż 2 minuty. Jeśli każemy takiemu dziecku robić coś przez 10 minut, nie ma szans żeby to się udało. Ale… przecież możemy w przeciągu 10 minut zaproponować mu kilka aktywności. Sam to stosuję we własnej pracy z dziećmi i widzę dobre rezultaty. Dla przykładu: 2 minuty układamy klocki, 2 minuty tworzymy sekwencje, 2 minuty nawlekamy koraliki, 2 minuty skaczemy po kolorowych kropkach na dywanie, 2 minuty śpiewamy piosenkę. Oczywiście – jeśli dziecko chce coś robić dłużej – pozwalamy na to, ponieważ to znak, że jest zainteresowane. Dlatego jeśli Twoje dziecko bawi się długo klockami albo ogląda książki, albo chce ciągle tańczyć to jest w porządku. Im starsze dziecko, tym bardziej staramy się wydłużyć czas zadania lub zabawy. Lepiej krócej, a częściej – mózg dziecka jest jak ścieżka w lesie – jeśli codziennie ktoś będzie po niej chodził to będzie ścieżką. W przeciwnym wypadku – zarośnie. Zamiast robić coś z dzieckiem długo i rzadko (1 raz w tygodniu przez godzinę) rób codziennie, a krótko (codziennie 3 razy po 3 minuty). I można do tego wykorzystać takie okazje jak jazda samochodem, spacer, czy leżenie w łóżku. Idealna opcja? Wymyśl sobie cel np. nauka kolorów i przy każdej sposobności ćwicz z dzieckiem znajomość barw. Zobaczysz, jak szybko się ich nauczy! Jeśli widzisz, że dziecko nie może „usiedzieć w miejscu” daj mu trochę ruchu – przecież to normalne, że dziecko potrzebuje się ruszać. Jeśli jest tak, że już nie może wytrzymać przy stole zmień aktywność na ruch (np. wystarczy wyjść na dwór, potańczyć do muzyki czy zrobić konkurs kto potrafi wyżej skakać). Zmniejsz ilość zabawek i innych rzeczy w pokoju – z rozmów z rodzicami często wnioskuję, że ich dzieci mają tak dużo zabawek, że nie potrafią się żadną dłużej pobawić, bo zaraz sięgają po kolejną. Naprawdę świetnym sposobem jest rotowanie zabawkami (sprawdza się również wtedy, kiedy z okazji urodzin Wasze dziecko dostaje stos zabawek). Schowaj część zabawek na kilka tygodni, a kiedy zobaczysz, że dziecko traci zainteresowanie zrób wymianę. Ze starszym dzieckiem można wspólnie ustalić, jakie zabawki zostają, a jakie chowamy. Dodatkowo można zapytać je czy nie chciałoby oddać kilku swoich zabawek dzieciom, które ich potrzebują (przy okazji uczymy empatii i umiejętności dzielenia się lub obdarowywania innych). Komputer, telewizor, tablet, telefon? Tak, ale (naprawdę!) z dużym umiarem – oglądanie bajki przed snem to prawie standard… A przecież mózg dziecka potrzebuje czasu na to, żeby wyciszyć się w zdrowy sposób (najlepiej w swobodnej zabawie lub podczas czytania bajek). Niestety problem zaburzeń koncentracji uwagi wynika często z tego, że dziecko spędza przy sprzęcie multimedialnym kilka godzin, a powinno nie więcej niż… 15-20 minut. I tutaj żaden najlepszy psycholog nie pomoże, tylko zmiana nawyków. Aktywność fizyczna jest tak ważna, a dzisiaj coraz częściej o niej zapominamy – i nie chodzi tu o zapisywanie dziecka na specjalne zajęcia sportowe. Po prostu ma mieć możliwość biegania, skakania, huśtania, bujania, wspinania. Dieta – na śniadanie chlebek, na obiad zupa z makaronem i spaghetti, na kolację chlebek. W międzyczasie doprawimy batonem. A potem zastanawiamy się, czemu nasze dziecko jest takie pobudzone. A jakie ma być, kiedy przyjmuje tak ogromną porcję węglowodanów, które organizm przekształca w energię? Przecież ta energia musi w jakiś sposób znaleźć ujście! Jeśli nie nauczymy dziecko przyjmowania białka, węglowodanów i tłuszczy we właściwych proporcjach, to zawsze będziemy mieć kłopot z koncentracją. I znowu – nie zmieni tego żaden nawet najwspanialszy terapeuta. To rodzice uczą dzieci nawyków żywieniowych. Naucz dziecko porządku i zadbaj o rytm dnia – jeśli wszystko ma swoje miejsce, to łatwiej zapamiętać gdzie należy odłożyć. Dziecko, które zostało nauczone dbałości i porządek w domu uczy się równocześnie tego, że organizacja = lepsza koncentracja. A rytm dnia? Jest bardzo przydatny, ponieważ dziecko (szczególnie małe) ma własny zegar biologiczny. Ono wie, że po kolacji będzie czas na kąpiel, chwilę zabawy i sen. Brak rytmu sprawia, że nie tylko dziecko jest „rozregulowane”, ale również cała rodzina. Co się stanie, jeśli zaczniemy pilnować tego, żeby te reguły pojawiały się w życiu naszego dziecka? Już po kilku tygodniach zaobserwujemy, że bez żadnych nie-wiadomo-jak specjalistycznych działań nasze dziecko staje się coraz bardziej uważne. A skąd to wiem? Z własnej praktyki terapeutycznej. Pracując z bardzo dużą liczbą rodziców i dzieci zauważyłem, że rodzice którzy wprowadzili powyższe zasady dzielą się ze mną pozytywnymi efektami. Ale to nie wszystko. Te zasady nie tylko ułatwiły życie dziecku, ale… całej rodzinie! No bo jeśli uczymy dziecko porządku w pokoju, to sami też musimy o ten porządek dbać. To wszystko jest ze sobą mocno połączone. I wiecie co jest najlepsze? Że to działa. Tylko wymaga konsekwencji i cierpliwości :). Czytaj także: Jak rozpoznać zaburzenia koncentracji uwagi u dziecka – 7 objawów. Jak i gdzie diagnozować zaburzenia koncentracji uwagi – praktyczne wskazówki 5 sposobów na skuteczną organizację dnia dla dziecka z zaburzeniami koncentracji uwagi Autor: Szczepan Cieślak, pedagog specjalny, zawodowy muzyk, muzykoterapeuta, trener EEG-Biofeedback, terapeuta Poradni Alter, obecnie w trakcie całościowego 4-letniego kursu psychoterapii atestowanego przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne. Skontaktuj się z nami! Białystok: 533-604-901, bialystok@ Bielsko-Biała: 533-585-976, bielskobiala@ Chorzów: 533-309-667, chorzow@ Słupsk: 533-230-487, slupsk@ Sosnowiec: 531-460-329, sosnowiec@ Dział Szkoleń: 531-068-866, szkoleniaalter@ Trening polega na tym, że do głowy przyklejane są żelem 2 elektrody i one odczytują aktywność mózgu. Najważniejsze są 2 parametry: fale, które rosną gdy człowiek się koncentruje i tzw fale stresu. Na monitorze komputera wyświetlana jest jedna z 20 prościutkich gier komputerowych i dziecko ma koncentrować się na konkretnym zadaniu np żeby auto jechało prosto i szybko, albo rzeka napełniała się wodą i skakały w niej ryby. Gdy pojawia się koncentracja to to właśnie dzieje się na ekranie, a komputer dodatkowo liczy punkty. Jak dziecko się zdekoncentruje, to auto staje albo rzeka wysycha. Z drugiej strony jest dodatkowy monitor dla terapeuty, który pracuje z dzieckiem. On na bieżąco dopasowuje próg, od którego komputer reaguje na koncentrację dziecka. Czyli jeśli dziecko jest słabe to obniżamy poziom, tak żeby go zmotywować, a gdy pracuje coraz lepiej to podwyższamy. Całość treningu to około 45 minut i powinno się ćwiczyć 1-3 razy w tygodniu. Gry są nudne, ale mój Dawid wyobraża sobie, że ćwiczy się na Mistrza Jedi i uczy panować nad mocą, albo że trenuję magię jak Harry Potter 😀

jak nauczyć dziecko koncentracji forum